a blog entry dedicated to cemil

OKULLarın yine açılmasıyla hayatımın göbeğine yine ne bileyim sistem dinamikleri, ya da mat lab, ya da simulinkler düştü. buradan onları SELAMlıyorum. Bir yandan aldığım transkripsiyonları hala bitiremedim yarın akşama kadar dersim var ve akşam dediğimin çoğu diğer okuldaki gibi insanı sınırlar içerisindeki 4-5 değil de 7.30 olduğu günlük yaşantımda, salıya kadar bitirmem gereken bayağı bir şey olması zorlayıcı. Bana Etyen Mahçupyan röportajını verin gerisi de DTP'lilerden olursa sevinirim dediğimde, tesev'den Mahçupyan ile Dilek Kurban dışında kalanların hepsinin ABF'den kişiler olması bilemiyorum bence pek de iyi olmadı. Yönetim kurulundaki bazı amcalar yüreğimi çürüttüler samimiyetleriyle, röportajla çay iç yeğenimler iç içe geçmişti, nereleri kesmeli nereli yazmalıyım kafamda kestiremediğimden BÜYÜK ACILAR çektim. Günlerdir de çeşitli evler arasında da olsa ev kuşu olduğum için dün akşam kendimi taytla bir yatak odasında dans ederken bulmam pek şaşırtıcı olmadı. Neyseki bu eylem kafama sardığım atkının beynime kan gitmesini engellemesi sonucunda kısa sürmüştü. Üçün beşin peşinde sürünüp dururken, sevdiğim arkadaşlarımı değil de ortak dersler yüzünden ve başkalarını hiç tanımadığımız için az da olsa tanışmak suretiyle sürekli beraber oturmak zorunda kaldığımız 80 erkek 5 kız nüfuslu amfilerimizin zorunlu sıra arkadaşlarından nefret ediyorum. Keşke amfilerde hiç arkadaşım olmasa diyorum bazen ama genelde quizleri tek başıma halledemiyorum blog.

(a p.s. entry dedicated to yaqari: bir daha onunla işim olmasın diye c++'ı laptop'umdan bir güzel sildiğimden beni hayatımda hiç illegalité kalmadı, acayib mutluyums, bütün csçiler için çok üzülyorums)