27 Nisan 2008 Pazar

so called hüzün bekçisi

plagiarismden içeri girerim diye korktuğumdan burda küçük bi açıklamayı uygun buldum. blogun adını seçmemde gönülden desteklerini esirgemeyen; marquez'ye ve bütün hüzünlü orosbularına, ek olarak miladdan önce cemil ile tanısmamıza vesile olan pozan'ın "hüzün bekcisi ağlayan melek, penceremin kenarında yine" şiirine sevgilerimi sunuyor ve onları bağrıma basıyorum. (şiir elbetteki bu kadar değil, ama bilincaltım muhtemelen yaşanılan şokun etkisiyle devamını yok etmiş)

Hiç yorum yok: