hit me baby one more time.

sevgili blog, seni ihmal ettiğimden daha fazla kendimi ihmal ediyorum bu yüzden vicdan azabı çekecek değilim.
2 hafta evvel aldığım sevkin miladı dolmadan doktor randevusu almayı bile beceremiyorum. kendime, sabah-öğle-akşam günde üç defa bugün günlerden ne diye soruyorum, bazen doğru cevap verebiliyorum. çok kolaydı ehehe dediğim sınavda yavşak dikkatsizlik hataları yapıp yetmiş çakabilecek kadar mallayabiliyor, lensim gözümden aniden çıktığında allaha küfredebiliyor, babam molinin dün sabah kan kustuğunu ama aslında bir şeyi olmadığını söylediğinde çok normalmiş gibi gözükmeye devam edebiliyorum. annem geçen gün inanılmaz bir falcıya gitmiş -ama gerçekten inanılmaz- neyse 3 seneye mezun olacak kızın demiş; bu üç sene okulun yarım dönem uzayacağına filan işaret etmiyordur inşallah diyor, fass electivelerinizden öpüyorum.